Cybercrime/computercriminaliteit

Nu computers, netwerken en internet een steeds toenemende rol in onze samenleving spelen, neemt computercriminaliteit ook toe. Cybercrime is hot! Simpel gezegd is cybercrime een vorm van criminaliteit waarbij computers en netwerken voor strafbare doeleinden worden gebruikt. Dankzij de technologische mogelijkheden kan in beginsel door iedereen vanaf elke plek in de wereld een strafbaar feit worden gepleegd. Omdat de opsporing van dit soort feiten ook helemaal digitaal verloopt, kan ook u als verdachte worden aangemerkt in een omvangrijke cybercrime strafzaak. Dit kan grote (financiële en maatschappelijke) gevolgen met zich meebrengen. Zowel voor slachtoffers, maar zeker ook als u zelf als verdachte bent aangemerkt in een cybercrime strafzaak.

Voorbeeld cybercrime uitspraak

De rechtbank Den Haag heeft op 22 december 2017 (Rb. Den Haag, 22-12-2017, nr. 09/748003-16) vastgesteld dat een onderzoek aan onder een verdachte in beslag genomen gegevensdragers en geautomatiseerde werken heeft plaatsgevonden zonder dat daarvoor toestemming was gegeven door de rechter-commissaris. Dat onderzoek was zo diepgravend geweest dat sprake was van een ingrijpende inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de betrokken verdachte. Dit betekent dat sprake was van een schending van het door artikel 8 EVRM beschermde recht op privacy en dat leverde een onherstelbaar vormverzuim op, maar de Rechtbank verbond hier geen consequenties aan! Onterecht, naar onze mening.

Voorbeeld zaken

De heer Bart Jacobs, professor digitale veiligheid bij de Radboud Universiteit in Nijmegen, stelt in De Gelderlander dat de helft van de zaken binnen vijf jaren over online criminaliteit zal gaan. De toename van computercriminaliteit is voor het Openbare Ministerie aanleiding geweest om op 1 februari 2018 de eerste strafvorderingsrichtlijn cybercrime uit te vaardigen. Deze richtlijn cybercrime biedt de Officier van Justitie handvatten voor het bepalen van een straf(eis) in (eenvoudige) cybercrime zaken. De richtlijn is bedoeld voor de verschillende vormen van cybercrime zoals computervredebreuk, DDoS-aanvallen en in het bezit hebben/plaatsen van ransomware. Aan de hand van de criteria in de richtlijn kan de Officier van Justitie in strafzaken een (cel)straf eisen op een openbare zitting, een transactie aanbieden of een OM-strafbeschikking opleggen. Door de Officier van Justitie mag van de richtlijn in elke zaak worden afgeweken, maar hij moet dan wel motiveren waarom hij dat doet.

Categorieën cybercrime

De richtlijn onderscheidt in beginsel de navolgende categorieën:
− Cybercrime in de relatiesfeer (ex-partners, ex-werknemers, etc.)
− Cybercrime met als oogmerk diefstal van vermogen (diefstal internetbankieren, art. 139d Sr, crypto/ransomware)
− Cybercrime met als oogmerk het overnemen van gegevens ((bedrijfs)spionage, tentamenfraude, etc)
− Cybercrime met een ideologisch (niet zijnde terroristisch) oogmerk (DDoS, art. 350a Sr, defacing)

Daarnaast zijn er verschillende strafverzwarende en –verminderde omstandigheden zoals bijvoorbeeld de omvang van de schade en of iemand al dan niet eerder voor een strafbaar feit is veroordeeld.

Cybercrime advocaat

Zoals u kunt lezen is cybercrime een complex rechtsgebied dat constant in beweging is met alle mogelijke gevolgen van dien. Het dus raadzaam om, als u verdachte bent of wordt van computercriminaliteit, u te laten bijgestaan door experts die op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen in de wetgeving en jurisprudentie op dit gebied. Mocht u hierover vragen hebben, dan kunt u altijd contact opnemen met Sennef de  Koning van Eenennaam Advocaten. Vraag naar Pietrick Visser of Robert-Jan van Eenennaam. Als zij er niet zijn, kan één van de andere advocaten uw eerste vragen zeker wel beantwoorden. Schroom niet, een eerste telefonisch advies kost u niets!